اثر سطوح نیتروژن و علف‌کش بر توان رقابت گندم در برابر خردل وحشی

با هدف بررسی رقابت گندم و خردل وحشی (Sinapis arvensis) در سطوح نیتروژن و علف‌کش، آزمایشی در سال 87-1386 در مزرعه‌ دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین، در شمال اهواز اجرا شد. طرح آماری مورد استفاده، کرت‌های خردشده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار بود. سطوح نیتروژن (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) در کرت‌های اصلی جای گرفتند. هر کرت اصلی به 5 کرت فرعی خرد شده و 4 سطح علف‌کش تری‌بنورون‌متیل (صفر، 15، 20 و 25 گرم در هکتار) به همراه کنترل کامل علف‌های هرز (به‌عنوان کرت شاهد) در کرت‌های فرعی جای داده شدند. نتایج نشان داد که اثر متقابل سطوح نیتروژن و علف‌کش بر عملکرد دانهی گندم و همچنین ماده خشک خردل وحشی معنی‌دار شد. با افزایش کاربرد نیتروژن، در هنگام عدم کنترل علف‌های هرز یا در سطوح پایین علف‌کش، عملکرد دانه‌ گندم و همچنین ماده‌ خشک خردل وحشی در واحد سطح به‌طور معنی‌داری به‌ترتیب کاهش و افزایش یافت. در سطوح پایین نیتروژن، تفاوت میان سطوح کنترل علف‌های هرز کاهش یافت، به‌نحوی‌که در این سطوح نیتروژن، ماده‌‌خشک خردل وحشی به‌شدت کاهش پیدا کرد. در مجموع، افزایش مصرف نیتروژن موجب کاهش توان رقابتی گندم در برابر خردل وحشی و نیاز به مصرف علف‌کش بیشتر در این آزمایش گردید. بیشترین ماده‌‌خشک خردل‌وحشی با 180 کیلوگرم نیترون و بدون کنترل علف‌های هرز به‌دست آمد. بیشترین عملکرد دانه‌ گندم در سطح 180 کیلوگرم نیتروژن و 20 گرم علف‌کش در هکتار به‌دست آمد.